Week 10
Door: Jan Willem
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem
10 April 2016 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Hallo allemaal,
Afgelopen week heb ik heel veel nieuwe ervaringen opgedaan!
Ik ben de hele week op de Phelophepa health care train geweest.
Dit is een mobiel ziekenhuis in een trein.
Voor algemene informatie over de trein kunnen jullie kijken op de volgende website:
https://www.trainofhope.org/
Op de trein werk ik als psycholoog in de psychologie wagon.
We zien er mensen, die vaak heel ver hebben moeten lopen om bij ons te komen, en doen dan een intake, geven therapie en verwijzen ze eventueel door naar een andere psycholoog voor verdere therapie, naar een doctor voor medische problemen of naar ''social workers'' die ze met hun probleem kunnen bijstaan.
Daarnaast geven we ook workshops bij scholen, gevangenissen, politiebureaus en dergelijke plekken.
Ik heb al een workshop alcohol en drugs gegeven aan 3de klassers op de middelbare school, een workshop sexualiteit/normen en waarden en zelf-waardering aan groep 8 en brugklas leeftijd op de basisschool en ik heb aan 105 gevangenen een workshop ''hoe om te gaan met conflict'' gegeven.
De workshops waren allemaal erg interessant om te geven. De 2 scholen waren allebei in de township. De basisschool was nog vrij nieuw en zag er heel erg mooi uit (niks kapot bijv.), de middelbare school was meer zoals het stereotype plaatje van een township school eruit ziet. Veel dingen kapot, slechte bankjes etc. Maar toch verbaast het me elke keer weer wanneer ik in een school kom, hoe slim en gedisciplineerd de kinderen zijn en hoe enthousiast ze meewerken. Daar kunnen veel Nederlandse leerlingen nog iets van leren!
De workshop in de gevangenis was zo gezegd, bijzonder. Het is heel gek om een gevangenis binnen te lopen, gefouilleerd te worden, door allerlei hekken, deuren etc. te moeten om uiteindelijk op een soort binnenplaats in een schoolgebouw achtig gebouwtje les te moeten geven. Er waren alleen maar mannen van ik gok 18 jaar of ouder en die hebben allemaal uiteraard iets op hun kerfstok. Met enige spanning ging ik uiteindelijk toch maar gewoon als een meester staan voor 105 mannen in oranje pakken om ze te vertellen wat conflict is en hoe je erop kan en zou moeten reageren. Het verbaasde me hoe geïnteresseerd sommigen van hen leken. Er waren ook overduidelijk een aantal mannen gekomen om uiteindelijk hun naam op te kunnen schrijven, zodat ze een certificaat kregen. Ik geloof niet dat dit type werk iets voor mij is, maar ik ben toch een hele ervaring rijker :)
De meeste mensen spreken Sotho, daarna Afrikaans en Engels. Hierom hadden we bij psychologie 5 vertalers. Deze vertalers zijn van onze leeftijd en hebben zichzelf aangemeld. Wij hadden heel erg veel geluk met onze vertalers!! Wat een onwijs leuke, leergierige en professionele mensen!!
Op de trein heb ik, als een van de weinigen, een eigen kamertje met een stapelbed, kast, wastafeltje en (gelukkig) een airco!!! Ik heb een eigen kamer, omdat ze niet willen dat jongens en meisjes op dezelfde kamer slapen ;) Dit kwam mij erg goed uit, want de kamers zijn ontzettend klein en eigenlijk net groot genoeg voor mij alleen.
Elke dag moeten we om 06.00 opstaan en dit laten ze ons weten met ontzettend lelijke muziek........best irritant..... 06.45 krijgen we ontbijt en 07.30 beginnen we. De meeste dagen beginnen met psycho-educatie. Dit betekent dat we mensen gaan vertellen wat wij als psychologen doen en voor de mensen kunnen betekenen. Er heerst namelijk een erg groot stigma op psychologie: wij zijn alleen voor mensen die gek in hun hoofd zijn. Na onze uitleg, komen er meestal direct een stuk op 5 mensen om te praten. Zij vertellen dan hopelijk weer door wat we doen en zo komen er normaal gesproken gedurende de week steeds meer mensen.
Het eten op de trein is erg lekker! De leerling koks maken namelijk elke dag voor ontbijt, lunch en avondeten een buffet klaar :D Niks te klagen dus.
Vandaag ga ik weer terug naar de trein die nu op een volgend station is. Nog 1 week veel ervaringen opdoen! Ik heb er eigenlijk best wel veel zin in!
Dan nog ander leuk nieuws: ik ga nog een week naar Montagu!!! Van 30 april tot 7 mei ga ik nog een week naar al de dierbare mensen die ik nu al heel erg mis. Dat zal dan voorlopig de laatste keer zijn dat ik ze in een lange tijd ga zien. Dus ik ga er weer een leuk feestje van maken :)
Verder heb ik eigenlijk niet echt iets bijzonders te vertellen, behalve dat ik vandaag nog bij een herdenking/tentoonstelling van het leger ben geweest. Ik heb allerlei artillerie, tanks, kanonnen etc. gezien! Dit was erg tof!
Ik kan helaas geen foto's meer uploaden bij mijn blogs, omdat ik er al 150 op heb gezet. Wil je dus foto's zien, hou dan mijn Facebook in de gaten.
Fijne week!!
Afgelopen week heb ik heel veel nieuwe ervaringen opgedaan!
Ik ben de hele week op de Phelophepa health care train geweest.
Dit is een mobiel ziekenhuis in een trein.
Voor algemene informatie over de trein kunnen jullie kijken op de volgende website:
https://www.trainofhope.org/
Op de trein werk ik als psycholoog in de psychologie wagon.
We zien er mensen, die vaak heel ver hebben moeten lopen om bij ons te komen, en doen dan een intake, geven therapie en verwijzen ze eventueel door naar een andere psycholoog voor verdere therapie, naar een doctor voor medische problemen of naar ''social workers'' die ze met hun probleem kunnen bijstaan.
Daarnaast geven we ook workshops bij scholen, gevangenissen, politiebureaus en dergelijke plekken.
Ik heb al een workshop alcohol en drugs gegeven aan 3de klassers op de middelbare school, een workshop sexualiteit/normen en waarden en zelf-waardering aan groep 8 en brugklas leeftijd op de basisschool en ik heb aan 105 gevangenen een workshop ''hoe om te gaan met conflict'' gegeven.
De workshops waren allemaal erg interessant om te geven. De 2 scholen waren allebei in de township. De basisschool was nog vrij nieuw en zag er heel erg mooi uit (niks kapot bijv.), de middelbare school was meer zoals het stereotype plaatje van een township school eruit ziet. Veel dingen kapot, slechte bankjes etc. Maar toch verbaast het me elke keer weer wanneer ik in een school kom, hoe slim en gedisciplineerd de kinderen zijn en hoe enthousiast ze meewerken. Daar kunnen veel Nederlandse leerlingen nog iets van leren!
De workshop in de gevangenis was zo gezegd, bijzonder. Het is heel gek om een gevangenis binnen te lopen, gefouilleerd te worden, door allerlei hekken, deuren etc. te moeten om uiteindelijk op een soort binnenplaats in een schoolgebouw achtig gebouwtje les te moeten geven. Er waren alleen maar mannen van ik gok 18 jaar of ouder en die hebben allemaal uiteraard iets op hun kerfstok. Met enige spanning ging ik uiteindelijk toch maar gewoon als een meester staan voor 105 mannen in oranje pakken om ze te vertellen wat conflict is en hoe je erop kan en zou moeten reageren. Het verbaasde me hoe geïnteresseerd sommigen van hen leken. Er waren ook overduidelijk een aantal mannen gekomen om uiteindelijk hun naam op te kunnen schrijven, zodat ze een certificaat kregen. Ik geloof niet dat dit type werk iets voor mij is, maar ik ben toch een hele ervaring rijker :)
De meeste mensen spreken Sotho, daarna Afrikaans en Engels. Hierom hadden we bij psychologie 5 vertalers. Deze vertalers zijn van onze leeftijd en hebben zichzelf aangemeld. Wij hadden heel erg veel geluk met onze vertalers!! Wat een onwijs leuke, leergierige en professionele mensen!!
Op de trein heb ik, als een van de weinigen, een eigen kamertje met een stapelbed, kast, wastafeltje en (gelukkig) een airco!!! Ik heb een eigen kamer, omdat ze niet willen dat jongens en meisjes op dezelfde kamer slapen ;) Dit kwam mij erg goed uit, want de kamers zijn ontzettend klein en eigenlijk net groot genoeg voor mij alleen.
Elke dag moeten we om 06.00 opstaan en dit laten ze ons weten met ontzettend lelijke muziek........best irritant..... 06.45 krijgen we ontbijt en 07.30 beginnen we. De meeste dagen beginnen met psycho-educatie. Dit betekent dat we mensen gaan vertellen wat wij als psychologen doen en voor de mensen kunnen betekenen. Er heerst namelijk een erg groot stigma op psychologie: wij zijn alleen voor mensen die gek in hun hoofd zijn. Na onze uitleg, komen er meestal direct een stuk op 5 mensen om te praten. Zij vertellen dan hopelijk weer door wat we doen en zo komen er normaal gesproken gedurende de week steeds meer mensen.
Het eten op de trein is erg lekker! De leerling koks maken namelijk elke dag voor ontbijt, lunch en avondeten een buffet klaar :D Niks te klagen dus.
Vandaag ga ik weer terug naar de trein die nu op een volgend station is. Nog 1 week veel ervaringen opdoen! Ik heb er eigenlijk best wel veel zin in!
Dan nog ander leuk nieuws: ik ga nog een week naar Montagu!!! Van 30 april tot 7 mei ga ik nog een week naar al de dierbare mensen die ik nu al heel erg mis. Dat zal dan voorlopig de laatste keer zijn dat ik ze in een lange tijd ga zien. Dus ik ga er weer een leuk feestje van maken :)
Verder heb ik eigenlijk niet echt iets bijzonders te vertellen, behalve dat ik vandaag nog bij een herdenking/tentoonstelling van het leger ben geweest. Ik heb allerlei artillerie, tanks, kanonnen etc. gezien! Dit was erg tof!
Ik kan helaas geen foto's meer uploaden bij mijn blogs, omdat ik er al 150 op heb gezet. Wil je dus foto's zien, hou dan mijn Facebook in de gaten.
Fijne week!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
