Week 7
Door: Jan Willem
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem
20 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Dumelang ditsala tsa ka koo Netherlands!!
Ik heb me laten vertellen dat de eerste zin het volgende betekent:
Hallo lieve vrienden in Nederland!
Jullie zien wel, mijn Tswana wordt steeds beter! Ik kan nu ook al zeggen:
Le Kae? Hoe gaat het? en Re teng! Het gaat goed!
En het laatste wat ik weet komt onderaan dit bericht ;)
Ik heb een heel erg toffe, maar op sommige momenten ook erg uitputtende week gehad. Ik begin bij vorige zondag, want dat was een erg leuke dag die ik in mijn vorige blog nog niet heb beschreven.
Zondag:
Nina en ik zijn met prof. Esmé van de NWU en een vriendin van haar naar Hartbeespoortdam geweest. Dit is een heel erg groot stuwmeer met een prachtige (dure) omgeving.
Eerst zijn we naar de Monckey Sanctuary geweest die naast de Elephant Sanctuary zit waar ik al was geweest. Dit was erg leuk, want we hebben verschillende aapjes gezien die allemaal zijn opgevangen nadat mensen erachter kwamen dat aapjes groter worden en dan niet meer zo lief zijn.
Verschillende aapjes waren bij mensen om getraind te worden te stelen uit broekzakken. En dat is ook bij ons gebeurd!! De vriendin van prof was vergeten dat de sleutel van de kluis waar we onze spullen in hadden bewaard in haar broekzak zat. Dus ze liet het aapje gewoon voelen in de broekzak (echt slim zijn ze trouwens hoor, ze doen het alleen als je ze niet aankijkt en ze kunnen zelfs je t-shirt omhoog doen om bij je broekzak te kunnen), en toen ging hij er als een speer vandoor toen hij zijn schat vond! Paniek natuurlijk, want o.a. de autosleutel zat in die kluis waar we nu geen sleutel meer van hadden!! Gelukkig is de Monckey Sanctuary door ervaring wijzer geworden en hadden ze een reserve sleutel, dus achteraf was het vooral heel erg grapppig ;)
Na de aapjes zijn we naar een Afrikaanse markt geweest waar allerlei souvenirs verkocht werden en waar ik 2 jurken voor mijn moeder en voor Wendy heb ik kunnen kopen en nog een blikken vliegtuigje en een blikken autootje. Erg leuk om daar vooral te kijken en niet te kopen :p
We zijn daarna naar de winkel/restaurant/tuin/markt ''Jasmyn'' geweest. Dit had prof niet zomaar voor ons bedacht. In de winkel van Jasmyn worden namelijk allerlei Nederlandse producten verkocht! Hier betaal je ook behoorlijk Nederlandse prijzen voor (en zelfs een beetje duurder), maar na 1.5 maand heb je echt wel heel veel zin in een lekker brood met hagelslag, stroopwafels, drop, nasi etc! Op de foto bij deze blog kunnen jullie zien wat we hebben ingeslagen ;) En ik kan jullie vertellen: HET WAS HEERLIJK!!!
Na ons bezoek, en de lunch bij Jasmyn, zijn we door Hartbeespoort gereden om de dure huizen te zien en het mooie meer.
Als laatste zijn met met een kabellift een hoge berg op geweest waar vanaf we prachtig uitzicht hadden!
Toen maandag en dinsdag was ik vrij en heb ik gewerkt aan de casus en aan de sessie voor woensdag.
Woensdag hadden we zoals gewoonlijk psychward bij Klerksdorp hospital. Tot onze grote verbazing kwam de psychiater niet opdagen die de psychward moet leiden....het bleek dat ze van de ene op de andere dag ontslag had genomen...Daarom hebben de psychologen alle patiënten individueel moeten zien en dat zorgde voor enige onrust.
Toen heb ik weer een sessie gehad met het kind dat ik al een aantal keer gezien heb. Hier kan ik verder niks inhoudelijk over schrijven, maar deze sessie gaf me een vrij machteloos gevoel. Ik weet wel dat ik geen ''miracle worker'' ben, maar ik wil toch wel het best mogelijke doen voor kinderen die aan mij zijn toegewezen. En ik kwam er woensdag achter dat mijn hoogst haalbare, niet een realistisch hoogst haalbare was door allerlei factoren die het kind en zijn omgeving beïnvloedden op dat moment.
Gelukkig kreeg ik precies de goede Bijbeltekst van een vriendin uit de kerk toen ik met haar sprak over dat gevoel van machteloosheid:
''Now faith is confidence in what we hope for and assurance about what we do not see.'' (Hebrews 11:1).
Zelf als je geen directe verandering ziet of wanneer het lijkt dat er geen einde komt aan alle problemen, kan het toch zo zijn dat er van binnen bij de kinderen die je helpt iets beklijft van wat je zegt of dat er iets van binnen begint te veranderen. Misschien heeft het kind dat ik help al wel heel veel geleerd van mij, door gewoon te zijn wie ik ben. Misschien heeft hij wel nooit zo'n voorbeeld gehad en hoef ik eigenlijk alleen maar een persoon te zijn die hem laat voelen dat ik er voor hem ben en om hem geef. Dat niet de hele wereld tegen hem is. Dat zou toch al een fantastische opbrengst zijn van de hulp!?
Donderdag heb ik psych-ward bij Tshepong gedaan en we hebben weer allerlei interessante mensen ontmoet en hopelijk op de juiste manier geholpen. Wat we erg veel tegenkomen is middelenmisbruik. Drugs en alcohol zijn een groot probleem en zorgen voor veel psychische klachten waardoor de mensen uiteindelijk bij ons terecht kunnen komen. Mijn tip: drink niet teveel en gebruik geen drugs ;)
Vrijdag heb ik weer een sessie gehad met het kind dat ik help en heb ik verschillende patiënten gezien met andere psychologen.
Zaterdag ben ik met Nina naar Hekpoort geweest bij Saddle Creek Adventures (http://www.saddlecreekadventures.co.za/). Hier heeft Nina heerlijk paardgereden en heb ik quad gereden door modder, water, over heuveltjes en door dalen. Het was fantastisch!!! Heerlijk om zo te scheuren!! Daarna zijn we weer naar ''Jasmyn'' gereden in Hartbeespoort, omdat we daar toch in de buurt waren en zijn we bij een Nederlandse kaasmaker geweest die, aldus Nina, geen lekkere kaas kan maken :p (De Zuid-Afrikaners vonden juist van wel en hadden ons daarom getipt om naar die kaasmakerij te gaan haha).
Bij Jasmyn heb ik Nederlandse producten gekocht als cadeautje voor mijn vrienden in Montagu. Aankomende zaterdag ga ik namelijk al voor 1 week!! En ik heb er onwijs veel zin in!! En ik heb ook, om het kampioenschap van de C3 te vieren (dat ga ik hierna vertellen) broodjes kroket gegeten!! Ook eeeerg lekker!
Op zaterdag heb ik tussen 13.00 en 14.00 Zuid-Afrikaanse tijd in spanning mijn whatsapp in de gaten gehouden, omdat toen de kampioenswedstrijd was van onze korfbalkanjers van de C3! Na een moeizame eerste helft hebben ze toch met 8-4 gewonnen en zijn ze verdiend kampioen geworden!! Ik ben heel erg trost op ze en en op Suzan en Koen die ze sinds mijn vertrek met z'n tweeën hebben geleerd wat ze nodig hadden om kampioen te worden.
Bericht DVO site:
http://dvo-korfbal.nl/home/word-kesteren-c1-skf-c3-of-ons-eie-dvo-c3-saterdag-kampioen/
http://dvo-korfbal.nl/home/dvoaccountor-c3-kampioen-zaalseizoen-20152016/
Nou, vandaag hebben we heerlijk gebrunched bij een restaurant en gaan we nog naar een boerderij van een vriend (misschien wel weer quadrijden of anders zwemmen ofzoiets dergelijks).
Ik wens jullie allemaal een fantastische week toe!!!
Sala sentle!!
Ik heb me laten vertellen dat de eerste zin het volgende betekent:
Hallo lieve vrienden in Nederland!
Jullie zien wel, mijn Tswana wordt steeds beter! Ik kan nu ook al zeggen:
Le Kae? Hoe gaat het? en Re teng! Het gaat goed!
En het laatste wat ik weet komt onderaan dit bericht ;)
Ik heb een heel erg toffe, maar op sommige momenten ook erg uitputtende week gehad. Ik begin bij vorige zondag, want dat was een erg leuke dag die ik in mijn vorige blog nog niet heb beschreven.
Zondag:
Nina en ik zijn met prof. Esmé van de NWU en een vriendin van haar naar Hartbeespoortdam geweest. Dit is een heel erg groot stuwmeer met een prachtige (dure) omgeving.
Eerst zijn we naar de Monckey Sanctuary geweest die naast de Elephant Sanctuary zit waar ik al was geweest. Dit was erg leuk, want we hebben verschillende aapjes gezien die allemaal zijn opgevangen nadat mensen erachter kwamen dat aapjes groter worden en dan niet meer zo lief zijn.
Verschillende aapjes waren bij mensen om getraind te worden te stelen uit broekzakken. En dat is ook bij ons gebeurd!! De vriendin van prof was vergeten dat de sleutel van de kluis waar we onze spullen in hadden bewaard in haar broekzak zat. Dus ze liet het aapje gewoon voelen in de broekzak (echt slim zijn ze trouwens hoor, ze doen het alleen als je ze niet aankijkt en ze kunnen zelfs je t-shirt omhoog doen om bij je broekzak te kunnen), en toen ging hij er als een speer vandoor toen hij zijn schat vond! Paniek natuurlijk, want o.a. de autosleutel zat in die kluis waar we nu geen sleutel meer van hadden!! Gelukkig is de Monckey Sanctuary door ervaring wijzer geworden en hadden ze een reserve sleutel, dus achteraf was het vooral heel erg grapppig ;)
Na de aapjes zijn we naar een Afrikaanse markt geweest waar allerlei souvenirs verkocht werden en waar ik 2 jurken voor mijn moeder en voor Wendy heb ik kunnen kopen en nog een blikken vliegtuigje en een blikken autootje. Erg leuk om daar vooral te kijken en niet te kopen :p
We zijn daarna naar de winkel/restaurant/tuin/markt ''Jasmyn'' geweest. Dit had prof niet zomaar voor ons bedacht. In de winkel van Jasmyn worden namelijk allerlei Nederlandse producten verkocht! Hier betaal je ook behoorlijk Nederlandse prijzen voor (en zelfs een beetje duurder), maar na 1.5 maand heb je echt wel heel veel zin in een lekker brood met hagelslag, stroopwafels, drop, nasi etc! Op de foto bij deze blog kunnen jullie zien wat we hebben ingeslagen ;) En ik kan jullie vertellen: HET WAS HEERLIJK!!!
Na ons bezoek, en de lunch bij Jasmyn, zijn we door Hartbeespoort gereden om de dure huizen te zien en het mooie meer.
Als laatste zijn met met een kabellift een hoge berg op geweest waar vanaf we prachtig uitzicht hadden!
Toen maandag en dinsdag was ik vrij en heb ik gewerkt aan de casus en aan de sessie voor woensdag.
Woensdag hadden we zoals gewoonlijk psychward bij Klerksdorp hospital. Tot onze grote verbazing kwam de psychiater niet opdagen die de psychward moet leiden....het bleek dat ze van de ene op de andere dag ontslag had genomen...Daarom hebben de psychologen alle patiënten individueel moeten zien en dat zorgde voor enige onrust.
Toen heb ik weer een sessie gehad met het kind dat ik al een aantal keer gezien heb. Hier kan ik verder niks inhoudelijk over schrijven, maar deze sessie gaf me een vrij machteloos gevoel. Ik weet wel dat ik geen ''miracle worker'' ben, maar ik wil toch wel het best mogelijke doen voor kinderen die aan mij zijn toegewezen. En ik kwam er woensdag achter dat mijn hoogst haalbare, niet een realistisch hoogst haalbare was door allerlei factoren die het kind en zijn omgeving beïnvloedden op dat moment.
Gelukkig kreeg ik precies de goede Bijbeltekst van een vriendin uit de kerk toen ik met haar sprak over dat gevoel van machteloosheid:
''Now faith is confidence in what we hope for and assurance about what we do not see.'' (Hebrews 11:1).
Zelf als je geen directe verandering ziet of wanneer het lijkt dat er geen einde komt aan alle problemen, kan het toch zo zijn dat er van binnen bij de kinderen die je helpt iets beklijft van wat je zegt of dat er iets van binnen begint te veranderen. Misschien heeft het kind dat ik help al wel heel veel geleerd van mij, door gewoon te zijn wie ik ben. Misschien heeft hij wel nooit zo'n voorbeeld gehad en hoef ik eigenlijk alleen maar een persoon te zijn die hem laat voelen dat ik er voor hem ben en om hem geef. Dat niet de hele wereld tegen hem is. Dat zou toch al een fantastische opbrengst zijn van de hulp!?
Donderdag heb ik psych-ward bij Tshepong gedaan en we hebben weer allerlei interessante mensen ontmoet en hopelijk op de juiste manier geholpen. Wat we erg veel tegenkomen is middelenmisbruik. Drugs en alcohol zijn een groot probleem en zorgen voor veel psychische klachten waardoor de mensen uiteindelijk bij ons terecht kunnen komen. Mijn tip: drink niet teveel en gebruik geen drugs ;)
Vrijdag heb ik weer een sessie gehad met het kind dat ik help en heb ik verschillende patiënten gezien met andere psychologen.
Zaterdag ben ik met Nina naar Hekpoort geweest bij Saddle Creek Adventures (http://www.saddlecreekadventures.co.za/). Hier heeft Nina heerlijk paardgereden en heb ik quad gereden door modder, water, over heuveltjes en door dalen. Het was fantastisch!!! Heerlijk om zo te scheuren!! Daarna zijn we weer naar ''Jasmyn'' gereden in Hartbeespoort, omdat we daar toch in de buurt waren en zijn we bij een Nederlandse kaasmaker geweest die, aldus Nina, geen lekkere kaas kan maken :p (De Zuid-Afrikaners vonden juist van wel en hadden ons daarom getipt om naar die kaasmakerij te gaan haha).
Bij Jasmyn heb ik Nederlandse producten gekocht als cadeautje voor mijn vrienden in Montagu. Aankomende zaterdag ga ik namelijk al voor 1 week!! En ik heb er onwijs veel zin in!! En ik heb ook, om het kampioenschap van de C3 te vieren (dat ga ik hierna vertellen) broodjes kroket gegeten!! Ook eeeerg lekker!
Op zaterdag heb ik tussen 13.00 en 14.00 Zuid-Afrikaanse tijd in spanning mijn whatsapp in de gaten gehouden, omdat toen de kampioenswedstrijd was van onze korfbalkanjers van de C3! Na een moeizame eerste helft hebben ze toch met 8-4 gewonnen en zijn ze verdiend kampioen geworden!! Ik ben heel erg trost op ze en en op Suzan en Koen die ze sinds mijn vertrek met z'n tweeën hebben geleerd wat ze nodig hadden om kampioen te worden.
Bericht DVO site:
http://dvo-korfbal.nl/home/word-kesteren-c1-skf-c3-of-ons-eie-dvo-c3-saterdag-kampioen/
http://dvo-korfbal.nl/home/dvoaccountor-c3-kampioen-zaalseizoen-20152016/
Nou, vandaag hebben we heerlijk gebrunched bij een restaurant en gaan we nog naar een boerderij van een vriend (misschien wel weer quadrijden of anders zwemmen ofzoiets dergelijks).
Ik wens jullie allemaal een fantastische week toe!!!
Sala sentle!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
